Blog
Biodiversiteit in gevaar
Het Living Planet Report 2018 is uit. U kunt het hier downloaden (voorlopig enkel in het Engels) en hier een video in het Nederlands bekijken.
WNF: "Sinds 1970 is het aantal vissen, vogels, zoogdieren, amfibieën en reptielen met 60% afgenomen. Dat blijkt uit het Living Planet Report 2018. En hoe komt dat? Door ons voedsel, de grootste bedreiging voor de natuur op aarde.
Maar we kunnen wel iets doen, door duurzamere keuzes te maken.”
ProvincieNoord-Holland: "In 2019-2023 investeert de provincie ruim 196 miljoen euro in 71 natuurprojecten en 9 subsidieregelingen. Dit staat in het Programma Natuurontwikkeling (PNO) 2019-2023. Dit is een meerjarig uitvoeringsprogramma met concrete maatregelen om Noord-Holland groen, aantrekkelijk en toegankelijk te houden.
De biodiversiteit staat overal in de wereld onder druk, ook in Noord-Holland. Door verstedelijking en de aanleg van wegen raken de natuurgebieden versnipperd en is er een gebrek aan geschikte leefgebieden voor dier- en plantensoorten. De provincie doet er alles aan om de biodiversiteit te versterken door o.a. het aanleggen van natuurverbindingen, natuurcompensatie en andere beschermingsmaatregelen. Veel diersoorten zoals de slechtvalk, lepelaar, ooievaar, raaf, otter, boommarter en eekhoorn zijn in Noord-Holland teruggekeerd of hun populatie groeit weer. Daarom blijft de provincie Noord-Holland investeren in NNN, Natura2000, Programmatische Aanpak Stikstof (PAS), verbindend groen, natuurcompensatie en recreatieve verbindingen.”
Heel mooi, hoor, gedeputeerde Tekin. Maar wat heeft toegankelijkheid ermee te maken? Recreatie natuurlijk! En daar wringt de schoen. Er wordt geïnvesteerd in het NNN. En waar komt dat geld terecht? Ik vrees voor een groot deel in infrastructuur voor de ‘toegankelijkheid’ en waar is die toegankelijkheid voor nodig? Voor evenementen! Nederland kent als geen ander de kneepjes van het propagandavak.
In Tekin’s rapport over biodiversiteit van 2017 schrijft hij: "De neergang lijkt weliswaar gestopt, maar van de oorspronkelijke biodiversiteit is nog maar 15% aanwezig. Hoewel we die natuurlijke situatie van de jaren 1700 niet zullen nastreven zou mijn wens toch zijn de trend om te gaan buigen naar groei. Er zijn al een paar mooie successen geboekt . De otter is weer terug, de das is inmiddels een vaste inwoner van de provincie en we zien steeds meer lepelaars. Maar hiermee zijn we er nog niet. We gaan onverminderd door met het aanleggen van het Natuurnetwerk, met het investeren in onze natuurgebieden, en met het beschermen van biodiversiteit buiten de ‘klassieke’ natuurgebieden, zoals in het agrarisch landschap en in dorpen en steden. Dat doen we niet alleen.”
Allemaal juiste en ware woorden. Maar waarom is Groengebied Amstelland (waar dhr. Tekin in het bestuur zit) nu juist bezig om onze NNN-gebieden tot evenemententerreinen te maken? Amsterdam heeft een paar NNN-gebiedjes, waarvan het grootste de omgeving van de Gaasperplas is. En daar plant GGA samen met het stadsdeelbestuur en de gemeente een heleboel evenementen. In het NNN dat bedoeld is voor behoud en versterking van natuur en biodiversiteit. En de huidige coalitie in Amsterdam noemt zich ‘groen’ en ‘democratisch’? Laten ze dat maar gauw waarmaken!
En inderdaad, de Provincie doet dat niet alleen. Maar het zou wel beter zijn als de Provincie wat meer zou helpen om natuur en biodiversiteit te behouden en te versterken op die plekken die daar juist speciaal voor zijn bedoeld, onder andere het Gaasperpark! Dus heer Tekin, GEEN FESTIVALS IN HET GAASPERPARK, graag. Gedeputeerde Tekin (PvdA) wil juist meer festivals, en dat betekent gewoon afbraak van natuur en biodiversiteit.
Gisteren heb ik nog een lans gebroken voor de biodiversiteit tijdens de zitting bij de Raad van State over de verleende omgevingsvergunningen voor Amsterdam Open Air. Ik hoop in elk geval dat mijn inspanningen resultaat zullen hebben.
Programma Natuurontwikkeling 2019-2023
Uur van de waarheid voor zelfbenoemd ‘groenste kabinet ooit’:
"“Dit is het uur van de waarheid voor het zelfbenoemde ‘groenste kabinet’ ooit. Om die titel waar te maken, moet nu worden doorgepakt. We roepen het kabinet op de daadkracht te tonen die past bij de urgentie van klimaatverandering”, reageren de Natuur en Milieufederaties, Greenpeace, Milieudefensie en Natuur & Milieu op de analyses van PBL en CPB."
In Nederland hebben we het graag over het buitenland, dat zo verschrikkelijk tekeer gaat in de natuur, maar in Nederland gebeurt eigenlijk hetzelfde maar omdat dit land nu eenmaal een stuk kleiner is, op kleinere schaal. Nederland is erg goed in het rommelen met cijfers. En als het aankomt op geldverdienen dan gaat dat meestal voor. Dan is er altijd wel een ontheffing, vrijstelling, omgevingsvergunning, gedoogbeleid, of wets- of regelwijziging te verzinnen die ervoor zorgen dat er toch in het NNN gekapt en gefeestbeest mag worden. Het geld dat Amsterdam aan 'het groen’ gaat besteden zal voor een groot deel in asfalt komen te zitten. GroenLinks heeft er jaren geleden al voor gezorgd dat kunstgras in de Hoofdgroenstructuur werd opgenomen; dat heeft de cijfers van het groenoppervlak in Amsterdam behoorlijk opgekrikt. Ik heb de indruk dat men daarom steeds meer sportvelden wil aanleggen, mogelijk zelfs met groengelden, maar in elk geval in groengebieden. Dat oogt zo mooi in de cijfers en de statistieken.
Friesland liep storm voor biodiversiteit.
NPO: "Het land wordt steeds stiller en de biodiversiteit neemt af. Om aandacht te vragen voor deze stille ramp wordt vandaag [28 oktober 2018] in Friesland de 'Stoarmrin' georganiseerd, een stormloop voor meer biodiversiteit.
Met deze stormloop laten de initiatiefnemers zien dat ze het belangrijk vinden dat het land leeft en "dat het in de toekomst weer vol staat met diverse kruiden en grassen waar de insecten hun feestjes in kunnen vieren.”"
Leve de Friezen!
Herstelwerkzaamheden duren voort
De toestand in het Gaasperpark na twee festivals. Het gras wil maar niet groeien op veel plekken. Dat is een gevolg van de verdichting van de bodem door zware belasting tijdens festivals.
In elk geval wil men het belopen en berijden van het gras verhinderen om het gras een kans te geven. Zelfs de bovenlaag van de bodem heeft het moeilijk.
Onzichtbare natuur
De procedure tegen de verleende omgevingsvergunningen voor Amsterdam Open Air is nu in de laatste fase bij de Raad van State. De zitting heeft plaats in Den Haag op maandag 29 oktober om 10.00 uur. De laatste stukken zijn ingestuurd.
Het zal een voor het NNN zeer belangrijke zitting worden. De gemeente Amsterdam lijkt het NNN - ondanks de nieuwe coalitie die zich graag als ‘groen en democratisch’ ziet - nog steeds niet te respecteren. Wel formeel, maar niet in de praktijk. De gemeente en stadsdeel Zuidoost lijken te volharden in hun boosheid en zijn nog steeds op weg naar het inrichten van het Gaasperpark niet als natuurgebied maar als evenemententerrein. De Provincie Noord-Holland bepaalt het beleid voor het NNN. Er is een wijziging op komst onder andere van art. 19 van de PRV, de Provinciale Ruimtelijke Verordening waarin het NNN geregeld wordt. Zie ook dit artikel.
De gemeenteraad is in een commissie op de hoogte gesteld van twee wijzigingen van de PRV, een over het verleggen van de grenzen van het NNN in verband met camping Zeeburg, en een andere betrof de naamsverandering van EHS in NNN. Maar het belangrijkste stuk over de wijziging van art. 19 waarin in het conceptvoorstel de bestemming ‘natuur’ niet meer verplicht zou zijn voor bestemmingsplannen die betrekking hebben op NNN-gebieden. Let wel, het blijft een natuurgebied, maar deze wijziging geeft kwaadwillende besturen wel de mogelijkheid om besluiten te nemen die weer bij de bestuursrechtbanken en de Raad van State aangevochten zullen worden. Of het is gewoon een manier om het foute bestemmingsplan van Gaasperdam enigszins binnen de wet te houden. In elk geval moeten bestemmingsplannen ook na een wijziging van de PRV het NNN op fatsoenlijke manier borgen.
Nu is het zo dat de bestemming ‘natuur’ niet in het bestemmingsplan Gaasperdam was opgenomen, omdat de verantwoordelijke portefeuillehouder tot in 2013 onterecht beweerde dat de omgeving van de Gaasperplas niet tot de EHS behoorde. Hij was niet toevallig ook bestuurslid van Groengebied Amstelland. Dat heb ik bij hem aangekaart; hij heeft zijn fout (of misleiding?) rechtgezet en sindsdien is de ambtenarij van Amsterdam en stadsdeel verplicht om het NNN waar nodig te vermelden en zoals het in de Structuurvisie Amsterdam 2040 staat: ’te respecteren'. Toch blijft ook in dit kaduke bestemmingsplan Gaasperdam het NNN van kracht.
In Amsterdamse ambtelijke en politieke kringen blijft de natuur nog grotendeels onzichtbaar.
B&W van Amsterdam hebben op het conceptvoorstel van de Provincie (dat natuurlijk al lang en breed onder ambtenaren van stad en provincie onderling is besproken) een advies ingediend waarin ze aangeven blij te zijn met de wijziging van art. 19. Een sigaar uit eigen doos. Maar wat B&W bewust vergeten zijn is het ter kennis stellen van dit advies en ook het bespreken van dit advies in de relevante commissies van de gemeenteraad. Met andere woorden, dit is weer een verdwijntruc om de heikele kwestie van het NNN buiten een democratische besluitvorming te houden. Dat is behoorlijk stuitend voor een coalitie die zich ‘groen en democratisch’ noemt. De onderhandelingen zijn nog aan de gang. Ik hoop dat men wacht op de uitspraak van de Raad van State in bovengenoemde zaken.
De PvdD heeft in de gemeenteraad vragen gesteld over de wijziging van de PRV en het advies van B&W.
Intussen heeft het Rijk ook een Eindrapportage groot project Ecologische Hoofdstructuur aangeboden aan de Tweede Kamer met de behaalde resultaten van het groot project Ecologische Hoofdstructuur.
Enkele citaten hieruit:
"Het kabinet-Rutte II legde de ambitie vast om te komen tot een robuuste EHS. Dat wil zeggen: een plus op de eerdere afspraken van het bestuursakkoord natuur over de herijkte EHS. De EHS wordt robuuster doordat hij, in vergelijking met de herijkte EHS uit het bestuursakkoord natuur, wordt vergroot, kwalitatief wordt verbeterd en verbindingen zullen worden gerealiseerd tussen natuurgebieden onderling en tussen natuurgebieden en hun omgeving. Kortom, de EHS wordt ontwikkeld tot een robuust Natuurnetwerk Nederland.
… Een afdoende planologische bescherming van het natuurnetwerk is essentieel voor het succesvol realiseren ervan.
… In het Natuurpact en in de Wet natuurbescherming (artikel 1.12, eerste en tweede lid) is afgesproken dat provincies het beoogde Natuurnetwerk Nederland (op land) planologisch zullen begrenzen. In het Barro is daarnaast vastgelegd dat provincies via provinciale verordeningen de wezenlijke waarden en kenmerken aanwijzen van de gebieden die zijn opgenomen in het Natuurnetwerk Nederland. Ook is in het Barro geregeld dat provincies regels stellen met betrekking tot het toepassen van het ‘nee, tenzijregime’ en de bescherming van de wezenlijke waarden en kenmerken. Deze provinciale verordeningen zijn kaderstellend voor de planologische bescherming van het Natuurnetwerk Nederland op gemeentelijk niveau (bestemmingsplannen).
… Het natuurbeleid richt zich primair op de bescherming en herstel van de biodiversiteit in Nederland. In het kader van de Vogel- en Habitatrichtlijnen zijn doelstellingen geformuleerd over de bescherming van planten- en diersoorten en habitats. Deze doelen zijn leidend voor het natuurbeleid. Het Natuurnetwerk Nederland draagt in belangrijke mate bij aan het behalen van deze doelen. Er zijn daarnaast nog diverse andere instrumenten, die, omwille van het bredere perspectief, kort worden besproken in dit hoofdstuk. Deze instrumenten richten zich met name op de verbetering van de kwaliteit (milieu-, water- en ruimtelijke condities) binnen en buiten de natuurgebieden.
… Misschien wel het belangrijkste instrument om de kwaliteit van natuurgebieden te verhogen zijn de het herstel- en beheermaatregelen die door de terreinbeherende organisaties worden uitgevoerd.
… In figuur 5.1 is te zien dat de milieucondities in water en natuurgebieden sinds 1990 zijn verbeterd, maar dat zij vaak nog onvoldoende zijn voor duurzaam instandhouding van de biodiversiteit.
… De toename in 2017 van zowel het aantal bedreigde soorten als de gemiddelde mate van bedreiging, laat zien dat het voorzichtige herstel van de voorbije jaren nog broos is.”
Figuur 5.1: De milieudruk op natuur daalt, maar is nog niet op het gewenste niveau (bron PBL)
Zoogdiervereniging: “Onzichtbare natuur wordt niet gezien
De natuurstudie in Nederland is booming. In de eerste plaats door moderne citizen science, maar ook door de wettelijke noodzaak voor informatie over beschermde soorten. Helaas blijft onbekend ook onbemind en vooral een probleem voor soort en maatschappij. Herman Limpens van de Zoogdiervereniging roept op om dit samen op te lossen.
Weten wat waar zit
Wanneer we in een project, op het niveau van de MER, of toetsing voor de Wet natuurbescherming, vragen welke (beschermde) soorten er voorkomen, dan kijken we eerst in de NDFF. Ook wanneer we een verspreidingsatlas willen maken, dan gebruiken we de NDFF.
In praktische zin zijn het de databases van de soortenorganisaties die worden gebruikt als belangrijke bron. Data van specifieke inventarisatie of monitoring projecten maar ook losse waarnemingen komen samen in de NDFF.
Weten wat we niet weten
Een belangrijke vraag is echter, “wat zit er in de NDFF, en wat niet?” Of anders gezegd, “welke gegevens en informatie is zichtbaar, en welke niet?”. In de praktijk komen namelijk veel data, bijvoorbeeld door groene adviesbureaus verzameld voor toetsingen of passende beoordelingen, niet in de NDFF terecht. Soms wil de opdrachtgever het niet. Soms mag het pas nadat het project is afgerond. Het wordt gezien als gevoelige informatie. Soms wil een opdrachtgever er niet voor betalen en heeft het advies bureau geen tijd of geld om het zelf in te voeren. Een partij zoals Rijkswaterstaat – overheid – laat het toevoegen van aan de NDFF juist onderdeel zijn van de opdracht.
Niveaus van ontbrekende informatie
Kwalitatief zijn er verschillende niveaus van ontbreken van data of informatie die er in feite wel is, die ook kan leiden tot verschillende niveaus van risico voor soorten of de planontwikkeling.Basaal is het ‘voorkomen’ van een soort. Stel dat een soort feitelijk wel voorkomt op een locatie en in de ruimere omgeving, maar dat dit niet in de NDFF bekend is. De kans dat de soort vervolgens gevonden wordt in het plangebied is dan kleiner. Als het ontbreken van de soort in de NDFF wordt vertaald naar “niet verwacht”, wordt eventueel nader onderzoek vaak ook niet op die soort gericht. Wordt de soort wel gevonden, dan is het zonder data uit de omgeving moeilijker in te schatten hoe belangrijk de locatie is in relatie tot de ruimere omgeving.
Ook de specifieke functie(s) die een gebied/locatie voor de soort zou kunnen vervullen worden moeilijker herkend. Jagen er nu alleen laatvliegers in die te slopen manege, of wonen ze er ook? Vervolgens blijven ook nieuwevormen van ‘soort x functie–combinaties’ onbekend. Dat heeft tot gevolg dat zo’n combinatie ook in andere gebieden minder makkelijk wordt herkend. Moet ik nou wel of niet alert zijn op een verblijfplaats van watervleermuizen in een brug, een verblijfplaats van rosse vleermuizen in een gebouw of een kraamverblijf van gewone dwergvleermuizen in een boom?
Samen kiezen voor objectieve data en informatie
Voor de juiste beoordeling van potentiële effecten van ruimtelijke ontwikkelingen op soorten, is het van belang wél over die informatie te kunnen beschikken. Data maken het mogelijk goed in te kunnen schatten wat er aan de hand is. Dat leidt tot minder aannames en worst case benaderingen.
Ecologische data en projectontwikkeling zijn een complexe business. We kennen de ecologie van soorten en dosis-effect-relaties niet 100%. Er zijn mensen zijn die het stil houden van de aanwezigheid van soorten voor hun eigen belang misbruiken. Anderen blazen het belang van de aanwezigheid een soort juist op. Dit leidt tot risico’s voor de soort en/of het planproces. Daarom roep ik projectontwikkelaars en adviesbureaus op tot openheid en invoeren van data. We moeten niet bang zijn dat data verkeerd gebruikt worden en daarom informatie geheimhouden. De risico’s die er zijn, worden juist in stand gehouden doordat nieuwe kennis en informatie niet verwerkt kan worden. De belanghebbenden moeten samen staan voor objectieve op data gebaseerde afwegingen.”
Juiste en zo volledig mogelijke informatie over de aanwezigheid van soorten is van het grootste belang ook voor rechtbanken die moeten beslissen of verleende omgevingsvergunningen terecht zijn verleend of onzorgvuldig met voorrang voor de financiële belangen van bijvoorbeeld festivalorganisatoren.
Groen in de verdrukking
Parool: "Groen in verdrukking door snelle groei Amsterdam
Tussen 2003 en 2016 is binnen de ringweg A10 de hoeveelheid groen 11 procent geslonken.
Sinds 2003 is binnen de Ring drie vierkante kilometer groen verdwenen, blijkt uit nieuw onderzoek van de UvA. Dat staat gelijk aan 550 tot 600 voetbalvelden.
Botsende idealen
Planologen hanteren het ideaal van de compacte stad met veel inwoners op een kluitje als alternatief voor en stad met uitgestrekte voorsteden die ten koste gaan van natuur - het scheelt ook energie en files.
Tegelijk is er het besef dat groen helpt tegen luchtvervuiling, hittestress, wateroverlast door stortbuien en dat het goed is voor de volksgezondheid en de biodiversiteit.
In de praktijk botsen deze twee idealen, concluderen de onderzoekers. De verdichting gaat vaak ten koste van de schaarse stukken groen in de stad. Remote sensing kan volgens de onderzoekers helpen dit soort paradoxen in beeld te brengen.
De onderzoekers merken ook op dat het groen in de stad verder versnippert. De gemiddelde oppervlakte van een stuk groen is teruggelopen sinds 2003.
Groene daken
Het verdwijnen van groen is duurzaamheidsorganisatie De Gezonde Stad al langer een doorn in het oog. Uit onderzoek bleek eerder dit jaar dat de hoeveelheid groen per Amsterdammer in 2016 was afgenomen, ondanks nieuwe postzegelparken, groene daken en vergroende schoolpleinen."
Urgenda wint klimaatzaak
Urgenda: "Urgenda wint weer in Klimaatzaak. Kabinet moet méér maatregelen nemen.
Gerechtshof verwerpt het hoger beroep van de Nederlandse Staat
Vandaag oordeelde het hof dat klimaatverandering een grote bedreiging vormt en dat de Staat een zorgplicht heeft om zo snel mogelijk de Nederlandse emissies te verlagen. Een reductie van minder dan 25% in 2020 is in strijd met het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens.”
Urgenda: "Het Hof oordeelt “Dat de Staat zijn (…) zorgplicht schendt door niet per eind 2020 ten minste 25% te willen reduceren. Een dergelijke reductie moet als een minimum moet worden beschouwd.” Het hele arrest is te lezen op de website van de rechtbank."
Dat is zeer verheugend. Want Nederland staat met 13% CO2 reductie op de twintigste plaats van alle 28 EU-landen, en is daarmee een van de slechtste jongetjes van de klas.
NOS: “Mag de rechter voorschrijven wat de Staat moet doen?
Bij de uitspraak van de rechtbank in 2015 was er veel lof, maar ook kritiek voor de rol van de rechters. De kritiek ging vooral over de vraag of de rechters met de uitspraak op de stoel van politici zijn gaan zitten. De overheid werd immers verplicht iets te doen aan de uitstoot van broeikasgassen.
De kritiek dat de rechter zich met deze uitspraak mengt in politieke besluiten werd vandaag door het gerechtshof, net als eerder door de rechtbank, van tafel geveegd. Volgens het gerechtshof heeft Nederland zich gebonden aan internationale verdragen, die rechtsgeldig en dus juridisch toetsbaar zijn door de Nederlandse rechter.”
De Raad van State heeft al in drie opeenvolgende jaarverslagen gewaarschuwd voor besturen die besluiten nemen zonder de noodzakelijke democratische en juridische onderbouwing. Maar ook het uitblijven van een besluit kan gezien worden als een besluit. Dit is dan wel een ander Hof, namelijk dat voor civiel recht. Maar het gaat ook over overheidsbeleid. Het beleid van de overheid wordt door de overheid zelf gezien als onaantastbaar. Dat drogbeeld wordt door veel partijen te pas en te onpas naar voren gebracht, ook door partijen als de PvdA die zich met alle macht nog proberen vast te houden aan de laatste restjes van hun macht. Beleid kan fout zijn en in strijd met mensenrechten.
Het kan niet zo zijn dat overheden en besturen de rechtspraak omzeilen of negeren. Politici omzeilen de rechtspraak maar al te graag om besluitvaardig over te komen. Dat kan alleen maar leiden tot een uitholling van de democratische rechtsstaat. In elk geval heeft de rechtspraak nu een duidelijk signaal gegeven.
Het Hof heeft beslist dat de Staat onrechtmatig handelt (want in strijd met de zorgplicht van de artikelen 2 en 8 EVRM) door verdere reductie per eind 2020 na te laten en dat de Staat tenminste 25% moet reduceren per eind 2020."
Klimaatverandering
DuurzaamNieuws: "IPCC: klimaat mag in geen geval meer dan 1,5 graden opwarmen
De wereldwijde temperatuurstijging kan en moet worden beperkt tot 1,5°C. Dat blijkt uit het langverwachte rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties. Het verschil tussen 1,5°C of 2°C opwarming van de aarde is qua impact op de planeet desastreus volgens het IPCC. Het rapport laat zien dat er meerdere scenario’s mogelijk zijn waarbij de opwarming van de aarde daadwerkelijk tot 1,5°C beperkt wordt.
Wat moet er gebeuren?
Behalve minderen met fossiele brandstoffen als kolen, olie en gas
moeten we ook zorgen voor de bossen. Het rapport gaat er vanuit dat de
wereld kapt met het kappen van bossen, want die CO2-uitstoot kunnen we
ons niet meer permitteren. Bescherming en herbebossing kunnen een groot
aandeel hebben in de CO2-reductie. Bossen halen namelijk op grote schaal
CO2 uit de lucht.”
IPCC - Global warming of 1,5 °C
Maar of dat gaat lukken is zeer de vraag. Want … in zowat alle landen tiert het neoliberalisme nog welig. Vooral in de hoofdsteden, kleinere steden en stadsdelen stoten de duurzaame initiatieven (als ze al duurzaam zijn!) op praktische, bestuurlijke en neoliberale bezwaren. En al die kleinschalige problemen en tegenwerking bij mekaar zorgen ervoor dat echt duurzame oplossingen zo goed als onmogelijk zijn. Dan komen we dus regelrecht in de grote problemen, ook in Nederland.
Neem nu een klein stadsdeel als Zuidoost. Hoe moeilijk is het niet om daar het behoud, laat staan versterking, van het NatuurNetwerkNederland te garanderen. Door het natuurvijandige beleid van Groengebied Amstelland en het stadsdeel/gemeente dat meer stakeholders voor exploitatie van het Gaasperpark wil aanlokken zullen meer bomen verdwijnen, zal de verstoring van fauna en flora nog toenemen en zullen de festivals de nog aanwezige maar nu al sterk gereduceerde fauna en flora verjagen of vertrappen. Gras dat regelmatig gemaaid wordt verliest zijn opgeslagen CO2 weer. In plaats van meer bomen en meer groen wordt het steeds minder. Van ecologisch beleid is geen sprake meer. De gegadigden, de stakeholders staan al te trappelen om hun stuk van het park op te eisen. Over klimaatverandering, behoud en versterking van natuur en biodiversiteit wordt niet nagedacht. Liever een restaurantje in het groen dan een rietkraag, zo denkt de spitsburger. En daar horen natuurlijk altijd parkeerplaatsen bij! De mentaliteit van Rapa Nui die leidde tot ontbossing heerst nu globaal. Het beleid van de recreatieschappen in Nederland is niet alleen een financiële catastrofe, maar ook een ecologische catastrofe.
In het Gaasperpark zitten redelijk veel bonte spechten. Door festivals in de broedtijd gaat hun aantal achteruit. Dat heeft ook gevolgen voor het evenwicht onder insecten. Elk jaar heeft het park te lijden van de eikenprocessierupsen. Die worden elk jaar bestreden in het park. Als men de spechten nu eens alle ruimte zou geven om te broeden zouden die de eikenprocessierupsen in toom kunnen houden. Een natuurlijke vorm van bestrijding. Hebben onze stadsecologen daar ooit aan gedacht? Nee, natuurlijk niet, zij hebben het te druk met het goedkeuren van festivals in de broedtijd. Het gevolg is dat op grote schaal, want elders bestaat hetzelfde probleem van teruggang van natuurgebieden, schadelijke insecten alle ruimte krijgen en een plaag worden.
NatureToday: "De afgelopen maanden zijn in 1837 feromoonvallen 134.943 eikenprocessievlinders gevangen. Het gemiddelde van 73 vlinders per val ligt ruim drie keer zo hoog als het aantal in 2017. Op basis van de vangsten, goede vliegomstandigheden en de beoordeling van de conditie van de eitjes kunnen we er vanuit gaan dat de populatie in 2019 opnieuw drie keer zo groot zal zijn als het jaar ervoor.
Op basis van vangsten en beoordeling van de conditie van de eitjes kunnen we ervan uit gaan dat de populatie in 2019 wederom ongeveer drie keer zo groot is als in 2018. Een gegeven waar rekening mee moet worden gehouden en beheersmaatregelen op afgestemd moeten worden, zeker vanuit het oogpunt van gezondheid en de overlast die het kan opleveren voor de omgeving. Het bevorderen van biodiversiteit en een beroep doen op vogels en predatoren zou daarbij een belangrijk onderdeel van de strategie moeten zijn.”
I love Zuidoost!
Van Aimee Cox kreeg ik de link naar het volgende bericht met de woorden "Lieve mensen,
30 september vierde de Colour Kitchen nog haar afscheidsfeest, omdat niks duidelijk was. Op 1 oktober bericht het stadsdeel anders.”
Aimee zorgde ervoor dat er aandacht kwam voor het voortbestaan van Langerlust. Zuidoost heeft bijzondere mensen.
ILoveZuidoost: "Langerlust blijft langer open
De combinatie van Horeca en een maatschappelijke voorziening blijft voorlopig bestaan in Boerderij Langerlust. Dankzij inspanningen van de gemeente kan restaurant Color Kitchen dat in het pand gevestigd is, nog 1 jaar blijven.
Nadat bewoners eerder hun ongenoegen hadden laten blijken, had de gemeente al toegezegd dat er een 'vervangende horecavoorziening' zou komen. De Color Kitchen is in Langerlust gebleven maar kan de huur in zijn eentje niet opbrengen. Daarom heeft de gemeente het restaurant een tijdelijke bruikleenovereenkomst geboden, waarbij alleen de nutsvoorzieningen worden betaald. Die overeenkomst wordt nu met een jaar verlengd. In de Color Kitchen krijgen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een opleiding.”