Blog
Eendenkorven
Onderstaand bericht ontving ik vandaag vanuit Nellestein. Zelfs jagersverenigingen willen meer eendenbroedkorven, maar dan in hun geval om meer eenden te kunnen schieten. Maar van dit soort volk hebben we in Zuidoost nog geen last. Eendenkorven vormen een beschermde broedplaats en vergroten daarom het broedsucces. Die korven worden meestal gemaakt van wilgentenen. Daar heeft GGA er na elke snoeibeurt genoeg van. Dit lijkt mij een mooi initiatief. De stichting staat hier helemaal achter. Ook waterhoenen kunnen er gebruik van maken.
"Beste allemaal,
Wij gaan op persoonlijke titel een verzoek doen bij Groengebied voor het plaatsen van broedkorven voor eenden (zie hieronder). Wil je meedoen? Als je het een goed initiatief lijkt, weet jij nog andere namen die – na toestemming uiteraard- mee willen tekenen? Mail (grosheide_mrm@upcmail.nl) mij dan even je naam en adresgegevens, dan zet ik je naam bij de ondertekenaars. We gaan het dinsdag a.s. verzenden. Het kan zijn dat jullie de mail al via het emailadres van het bewonersplatform hebben ontvangen, maar het is mij niet helemaal duidelijk of iedereen zich daar al voor heeft aangemeld.
Groeten,
Mirjam en Sanne
Aan Groengebied Amstelland
Geachte mevrouw, geachte heer,
Ondergetekende bewoners is het opgevallen dat er de afgelopen jaren beduidend minder eenden in de Gaasperplas zijn en dat op dit moment vooral de meerkoeten overheersen. Misschien heeft dit met een verstoord broedgedrag te maken en daarom vragen wij u om te kijken of door plaatsing van broedkorven deze afname gestopt c.q. omgebogen kan worden.
Wij vragen dit nu omdat zo een verzoek tijd in beslag neemt en wij willen u daar ook de tijd voor geven. Hopelijk wordt toestemming verleend en kan in de winter een start gemaakt worden met de plaatsing, zodat in het vroege voorjaar 2018 de eenden er gebruik van kunnen maken. Meedenkend met argumenten bij de besluitvorming hieromtrent zouden misschien de organisatoren van de festivals mee willen helpen, zodat de door hun uitgedeelde klappen aan flora en fauna enigszins verzacht worden.
In afwachting van uw berichten,
Met vriendelijke groet,
Mirjam Grosheide
Leerdamhof 135
1108 BL Amsterdam
Medeondertekenaars,
……………..”
Tot 1 augustus kunt u uw naam doorgeven. Dan wordt het verzoek aan GGA toegestuurd.
Inspraak over geluid en locatieprofielen
De inspraakperiode voor het nieuwe geluidbeleid voor Amsterdamse evenementen loopt van 19 juli tot en met 22 september 2017.
Indienen van een inspraakreactie kan op de volgende manieren
- Schriftelijk: stuur uw reactie naar Burgemeester en Wethouders van Amsterdam, Postbus 2003, 1000 CA Amsterdam, onder vermelding van 'Inspraakreactie nieuw geluidbeleid voor Amsterdamse evenementen'. De inspraakbrief moet door u ondertekend zijn en ten minste uw naam, adres en woonplaats bevatten.
- Of reageren via het online formulier.
Het nieuwe geluidbeleid voor evenementen in Amsterdam, beleidsregel en locatieprofielen, ligt ook vanaf 24 juli ter inzage bij alle Stadsloketten."
Na de geluidsbesprekingen van een aantal bewonersorganisaties en verenigingen, waaronder de Stichting Natuurbescherming ZO, met de burgemeester en ambtenaren van het evenementenbureau werden de raadsleden kortgeleden voorzien van de nieuwe plannen van B&W. U kunt daar vanzelfsprekend een zienswijze over insturen, en bij uw stadsdeelbestuur en de gemeente, uw eigen visie hierop geven. Inspraak kan ook, tot 22 september. In de laatste bestuursvergadering op locatie van stadsdeel Zuidoost in Holendrecht zei mevr. Dalgliesh dat dat tot uiterlijk 5 september kon. Misschien slaat dat op de inspraak in Zuidoost, waarna het advies naar de gemeente gaat waar het besproken zal worden en vastgesteld en waar ook nog inspraak mogelijk is.
De locatieprofielen voor de evenementenlocaties moeten nog vastgelegd worden en de hoop is dat stadsdeel Zuidoost deze keer de inspraak niet zal saboteren zoals dat eerder gebeurde. Een paar maanden geleden werd mij door een ambtenaar van Zuidoost gevraagd om tijdens een bestuursvergadering op locatie (Reigersbos) een presentatie te maken van max. 8 minuten. Dat heb ik netjes gedaan. De presentatie werd vooraf ingeleverd. Op de uitnodiging stond deze presentatie nog vermeld met 5 minuten. Op de avond zelf ging het helemaal mis. De laptop die beschikbaar stond flitste de beelden met een snelheid van 10 per seconde op het scherm. Na drie minuten werd de microfoon uit mijn handen gerukt. Alle sprekers die voor evenementen waren of zelf organisatoren, kregen alle tijd. Na het officiële gedeelte werd nog een uur aan de bar gehangen. Maar ik kreeg geen tijd voor mijn presentatie. Ja, zo gaat dat in Zuidoost, nergens anders! Maar u kunt de presentatie hier nog zien.
Wijkcentrum d’Oude Stadt: "Burgemeester en Wethouders hebben het “nieuwe” geluidsevenementenbeleid vrijgegeven voor inspraak. U kunt uw zienswijze indienen tot en met 22 september 2017. U heeft dus alle tijd om de stukken te bestuderen (zie onderaan de bijlagen).
Het uitgangspunt van B en W is dat evenementen bij de stad horen, maar dat er een betere balans moet worden gevonden tussen enerzijds veilige en feestelijke evenementen en anderzijds minder overlast. Voor alle muziekevenementen geldt voortaan de “strengere” basisnorm van maximaal 85 dB(C) op de gevel van woningen. Feitelijk is die 85 dB(C) een salomonsoordeel. De bewoners willen maximaal 80 dB(C) op de gevel en de ondernemers 90 dB(C). Maar bovenal impliceert die C-normering het loslaten van de maximering van de dB(A).
Locatieprofielen
Voor 76 locaties in de stad zijn locatieprofielen opgesteld. Op grond van omgevingsfactoren is bepaald onder welke condities er op deze locaties evenementen kunnen plaatsvinden, hoeveel per jaar, en wat voor soort evenementen. Veel evenementen vinden plaats in parken (en bij natuurgebied). Voor die parken zijn ook locatieprofielen opgesteld.
Voor 21 locaties is ook een geluidlocatieprofiel opgesteld, maar via een niet transparant/subjectief puntensysteem en daarna volgens dezelfde methode onderverdeeld in vijf categorieën (van meest geschikt tot minst geschikt). Daarbij wordt “rekening” gehouden met de aard van de gevelwering (de hoeveelheid decibellen die door de muren en ramen wordt tegengehouden). Ook dat die geveldemping minder is dan de standaard 20 dB, maar staat dan toch 85 dB(C) op de gevel toe, maar wat minder vaak….. Waarbij er nog eens 10 dB bovenop komt als het stadsbestuur dat behaagt en om de bezoekers te behagen vanwege de belevingswaarde…….
En dan “vergeten” we ook nog alle meettechnische correcties, waardoor
het geluid nog harder mag! Is het niet zo dat per locatie zal toch eerst berekend
moeten zijn hoeveel geluid aan de bron geproduceerd mag worden, om de
gevelnorm te respecteren? In de voorliggende stukken ontbreekt de waarde
voor de gevelnorm. In alle locatieadviezen! Onjuist is dat voor
spraakverstaanbaarheid geen norm in de profielen is opgenomen. Die norm
is 50 dB(A) en is als uitgangspunt erkend. Neeem hem dan ook op. En dan
natuurlijk ook in dB(C).
Strenger?
Wat deze coalitie ook over het strengere beleid zegt, moet propaganda
zijn. Het hele nieuwe beleid zegt dat Amsterdammers het maar te dulden
hebben. Ze worden door dit college niet beschermd tegen de
geluidsoverlast. Het strengere zit hem vooral in het feit dat volgens
het nieuwe beleid de organisatoren strenger aan een norm gehouden zouden gaan worden,
en dat ze met een geluidsplan moeten aantonen hoe ze onder die norm
denken te blijven etc. Terwijl voorheen de aanvragers maar raak vroegen
(en de gemeente daar heel ver in meeging. Een correctie van een misstand
dus).
85 dB(C)? NEE! Niet acceptabel!
Op de nieuwe uitgangspunten valt heel wat af te dingen en doet geen
recht aan de uitgangspunten voor het nieuwe geluidsbeleid in Amsterdam.
Die zijn:
- spraakverstaanbaarheid binnenshuis, de grens van wat onduldbare hinder is, is gelegd in de nota Limburg op bij 50 dB(A) binnen.
- het voorkomen van slaapverstoring,
- preventie van gehoorschade.
Bijlagen van de gemeente
U kunt op twee beleidsdocumenten een reactie geven:
Extra downloads
- Samenvatting rapport onderzoek geluid evenementlocaties
- Rapport onderzoek geluid evenementlocaties
- Rapport geluid bij evenementen”
De inspraakperiode voor het nieuwe geluidbeleid voor Amsterdamse evenementen loopt van 19 juli tot en met 22 september 2017.
Indienen van een inspraakreactie kan op de volgende manieren
- Schriftelijk: stuur uw reactie naar Burgemeester en Wethouders van Amsterdam, Postbus 2003, 1000 CA Amsterdam, onder vermelding van 'Inspraakreactie nieuw geluidbeleid voor Amsterdamse evenementen'. De inspraakbrief moet door u ondertekend zijn en ten minste uw naam, adres en woonplaats bevatten.
- Of reageren via het online formulier.
Het nieuwe geluidbeleid voor evenementen in Amsterdam, beleidsregel en locatieprofielen, ligt ook vanaf 24 juli ter inzage bij alle Stadsloketten."
Amsterdam op de kaart
De toerist heeft zich in alle uithoeken van de stad gevestigd. De drukte neemt nog steeds toe. Airbnb verspreidt zich als een inktvlek over de stad.
Klik op het plaatje voor de interactieve groeit van Airbnb
Internetontwikkelaar Pieter Levels heeft hoodmaps gemaakt van een aantal steden, die een ludiek overzicht geven van wat je in elke buurt kunt verwachten. We wonen tegenwoordig niet meer in buurten of wijken, maar in hoods, folks. ’t Is maar hoe je er tegenaan kijkt. De een zijn hood is de ander een hel. En ook de hoods worden overspoeld met buitenlanders.
De evenementen blijven overal in het land een steen des aanstoots.
In de natuurgebieden is het vooral sappelen. De overheid meent zich van zijn sociale en andere taken te kunnen afmaken door hoofdzakelijk te functioneren als toeristenbureau.
Een opvallende nieuwe ontwikkeling in de stad zijn de borrelevementen met versterkt geluid. Ook de bedrijven, kantoren en bierbrouwers in de stad trekken voor een feestje (eten, drinken en muziek) of een festivalletje naar buiten. Bier is in! En om goed te kunnen kotsen ben je liever ergens buiten natuurlijk.
Bedreigde stadssoort: de stadsbewoner
Parool - Jacob Stroet: "Amsterdam bezwijkt onder de groeiende toeristenstroom. Dit wordt gestimuleerd door de toeristenindustrie en gefaciliteerd door het college, schrijft Jacob Stroet, bestuurslid van Wij-Amsterdam.
Als één ding duidelijk wordt uit deze greep aan maatregelen die steden nemen, is het dat massatoerisme een steeds groter probleem vormt voor Europese steden met een historische kern.
Amsterdam behoort ook tot deze categorie steden en staat steeds meer in de belangstelling van de toeristenindustrie, met alle gevolgen van dien.Wie in de binnenstad loopt ziet het meteen: veel grote groepen, overal zwerfafval en een winkelbestand dat zich alleen nog maar op bezoekers en toeristen lijkt te richten.
In 2017 hebben we het over circa 18 miljoen bezoekers: uit binnen- en buitenland, voor één dag of langer.
De explosieve groei van het aantal toeristen is echter geen natuurverschijnsel, zoals sommigen ons willen doen geloven.
Die groei wordt geïnitieerd en gestimuleerd door de toeristenindustrie (vliegmaatschappijen, hotelketens, touroperators) die daar grote financiële belangen bij heeft. En wordt enthousiast ondersteund door het huidige college, dat een groot voorstander is van marktwerking en van zo min mogelijk regels.
Dus worden ontwikkelingen die de toestroom vergroten gefaciliteerd en zwaar gesubsidieerd: Schiphol, terminals voor cruiseschepen en citymarketing (I amsterdam). Dit alles onder het mom van economische voordelen als inkomsten en banen.
Ondertussen bezwijkt de stad onder de drukte ten gevolge van de ongekende groei. Dit is de olifant in de kamer die velen niet willen zien.
Wij-Amsterdam, federatie van samenwerkende bewonersorganisaties, is opgericht om de stem van verontruste bewoners te laten horen. Om de politiek te bewegen actie te ondernemen en in te grijpen.
En dan niet door halve maatregelen zoals spreiding, want dat betekent vooral dat het pretparkgebied zich verder uitbreidt, maar door in te grijpen waar buurten onleefbaar worden door grote groepen luidruchtige toeristen en waar normale winkels ten onder gaan om plaats te maken voor toeristenwinkels."
Beschermde stadssoorten
GroenKennisNet: "In de stad komen 60 soorten beschermde of bedreigde planten- en diersoorten voor. Sommige soorten hebben een ongunstige staat van instandhouding. Gemeenten, die een rol spelen kunnen maatregelen nemen voor bescherming van deze soorten.
In 2013 is een inventarisatie uitgevoerd om te onderzoeken welke van de circa 31.000 Nederlandse soorten planten en dieren bij voorkeur in stedelijk gebied voorkomen. Daarna is als aanvulling in 2014 een nadere analyse waarbij vooral gekeken werd naar de voorkeur van in het stedelijk gebied voorkomen bedreigde soorten. De nadruk lag daarom op soorten die onder de Vogelrichtlijn- en Habitatrichtlijn vallen (VHR-soorten) en soorten die op de Rode Lijst staan (RL-soorten). Het rapport 'Beschermde en bedreigde dieren en planten in de stad' geeft het resultaat van die studie.
Zeldzame soorten
Uit dat rapport blijkt dat in het stedelijk gebied 60 soorten voorkomen die tot de VHR- of RL-soorten gerekend worden: 22 planten, 3 vlinders, 1 vis, 1 amfibie, 2 reptielen, 25 vogels en 6 zoogdieren. Van de 25 vogels op de lijst betreft het tamelijk algemene soorten. De huismus is de enige soort die ook op de rode lijst voorkomt. Bij de 22 planten gaat het wel om zeldzamere soorten, maar een groot deel ervan is waarschijnlijk ingezaaid in bermen of op rotondes."
Open Air Highway gaat voorlopig niet door
In de raadsvergadering van 20 juli is motie BD van initiatiefnemer Jasper Groen (GroenLinks), Pia van den Berg (PvdA) en Wil van Soest (Partij van de Ouderen) naar aanleiding van een actualiteit inzake de groengeldaanvraag voor het Gaasperpark (en dus de aanleg van de Open Air Highway) met een meerderheid van 24 tegen 20 stemmen aangenomen.
"Gehoord de discussie over de actualiteit van de leden Groen, Van den Berg en Van Soest inzake de definitieve Groengeldaanvraag Gaasperpark Gemeenteblad afd. 1, nr. 872);
Constaterende dat
- De besluitvorming betreft de vervanging van een fietspad in het Gaasperpark en de financiering daarvan met inzet van de groengelden ontransparant is verlopen;
- de bestaande paden niet alleen worden opgeknapt, maar ook verbreed, terwijl een zwaarder gefundeerd en breder fietspad niet nodig is;
- er andere paden moeten verdwijnen vanwege de verharding, waardoor de karakteristieke fijnmazige padenstructuur van het park wordt aangetast;
- er voor de aanleg van het pad 34 bomen gekapt moeten worden;
- het reglement voor de Groengelden de mogelijkheid kent de indiener te vragen de plannen aan te passen;
besluit:
Het gereserveerde bedrag uit de groengelden nu niet toe te kennen op basis van het voorstel 'Project Opwaardering Gaasperplas';
De indieners van de aanvraag te verzoeken de aanvraag aan te passen zodanig dat;
- De paden worden opgeknapt, maar niet verbreed;
- Er géén of zo min mogelijk bomen worden gekapt;
- De bestaande fijnmazige padenstructuur ook wordt opgeknapt;
- Er ook voor fase één van het projectplan alsnog `participatie omwonenden, gebruikers en overige stakeholders' wordt georganiseerd, zoals dat wel voor fase twee gepland staat.
De groengelden pas toe te kennen als het aangepaste plan in de gemeenteraad besproken is."
Met dank aan de initiatiefnemers en de voorstemmers.
Amsterdamse Beestenboel
Amsterdam: "Amsterdamse Beestenboel is een boek over wilde dieren in Amsterdam voor alle Amsterdamse kinderen. Met dit boek wil Liedewij Loorbach kinderen (nog meer) laten houden van boeken. En ze wil ze de natuur in krijgen: vieze kleren en natte haren.
In het boek staan ook kaarten van alle grote parken van Amsterdam waar op staat waar je welk dier kan vinden. De kaarten kwamen tot stand met hulp van de stadsecologen.
Gratis voor 1400 kinderen met een Stadspas
Voor 1400 kinderen met een Stadspas is er een mooie verrassing: zij krijgen het boek gratis, dankzij een crowdfunding campagne. Wie de afgelopen tijd voor zichzelf een boek reserveerde, doneerde er meteen een aan een kind met een Stadspas. Vanaf 24 juli mogen de kinderen hun boek ophalen bij de OBA-vestiging in hun wijk.”
Ook het Gaasperpark staat er in. Halen dus, in de bibliotheek. Misschien is het ook nog te koop.
Nieuw evenementenbeleid
Zoals dat wel vaker gebeurt in de stad Amsterdam is er nieuw beleid gemaakt waar bewoners wel voor zijn geconsulteerd waaronder de Stichting Natuurbescherming ZO (waarbij ons is wijsgemaakt dat er naar ons geluisterd zal worden want dat de bewoners van Amsterdam de belangrijkste stakeholders voor b&w zijn), maar dat op geen enkele manier de wensen en voorstellen bevat van de bewoners van Amsterdam. De burgemeester gaat met zijn evenementenbeleid gewoon door op het falende stramien van de neoliberale anarchie, alles voor de ondernemingen en de burger moet zich maar aanpassen of ophoepelen. Het nieuwe evenementenbeleid dat straks vastgesteld zal worden is enkel en alleen gebaseerd op dit geluidsbeleid. De Ecologische Hoofdstructuur / NatuurNetwerk Nederland is buiten beschouwing gelaten, want dat stelt vanzelfsprekend grenzen aan wat kan en mag.
Onze bestuurders gaan gewoon door met het ontkennen van de EHS/NNN. De winsten van de festivals vloeien overvloedig naar de festivalorganisatoren en de lasten zijn voor de burgers.
De basisnorm wordt 85 dB(C) op de gevel. Maar dB(C) is in feite geen norm; het is een aangepaste meting van dB(A), de eigenlijke norm. Geluid wordt gemeten in dB(A). dB(C) is een aanpassing, een verhoging van deze dB(A) meetwaarden voor de lage frequenties met 15 dB omdat lage bassen minder goed hoorbaar zijn; daarom, is de redenering, mogen lage bassen met meer volume de lucht in gestuurd worden. Maar die lage bassen zijn altijd en bijzonder goed hoorbaar bij een geluidsniveau vanaf 75 dB. Die 85 dB(C) overigens is de norm die geldt voor de gevels van woningen. Het geluidsniveau dat geproduceerd wordt op de festivals overtreft vaak de 100 dB(A). Het zijn juist de bassen die overlast veroorzaken en die ook de kick vormen voor de bezoekers die het graag willen voelen trillen in hun body. Trouwens, voor Zuidoost is de nieuwe norm van 85 dB(C) een verslechtering.
Het Gaasperpark is volgens het onderzoek van de gemeente met 70 punten ‘minder geschikt’ voor evenementen en staat daarmee onderaan de lijst van evenemententerreinen. Vreemd genoeg is ‘minder geschikt’ toch goed genoeg voor drie mega-evenementen en tientallen kleinere evenementen. Dat betekent dat het Gaasperpark (en de zuidoever) niet meer beschouwd wordt als natuurgebied, maar de facto een evenemententerrein is geworden.
Daarmee komt ook de zuidoever van de Gaasperplas weer in aanmerking voor nieuwbouw. Want als in het Gaasperpark de EHS genegeerd mag worden, mag dat op de zuidoever ook. Dan kunnen zowel langs de oostoever als de zuidoever grote evenementen plaatsvinden die nog meer geluids- en andere overlast zullen produceren, en dat in feite gedurende het hele evenementenseizoen. Het stadsdeelbestuur heeft al plannen in die richting. Het zal dus echt niet blijven bij GaasperPleasure alleen aan de oost- en zuidoever, maar er komen - voor zover GGA in staat is om nog meer festivals aan te trekken - nog meer luidruchtige evenementen. Zoekt u alvast maar een nieuwe woning in Almere.
Hieronder alvast een paar links.
Nieuw geluidbeleid voor Amsterdam
Nieuw geluidsbeleid evenementen
Enkel de Telegraaf had na de persbijeenkomst in het stadhuis belangstelling voor de persmededeling van de groep bewoners die deelnamen aan de geluidsbesprekingen.
Klik op plaatje voor vergroting
Later komen we hierop nog terug. Er valt hier nog veel meer over te zeggen. Onze natuurgebieden moeten gereserveerd blijven voor natuur en lichte recreatie. Er zijn genoeg grote zalen in Zuidoost voor diegenen die zonodig van oorverdovend lawaai willen ‘genieten’.
Bestuursvergadering met ombudsman
Gisteravond was er weer een bestuursvergadering op locatie, in buurthuis Holendrecht. Zeer de moeite waard.
Zie ook: Facebook GroenLinks Zuidoost
Hieronder de mail die ik vanmorgen aan de ombudsman en voorzitter Dalgliesh toestuurde.
"Geachte heer Zuurmond,
Gisteravond heeft u een uiteenzetting gehouden in buurthuis Holendrecht. Dank voor de moeite die u hiervoor heeft genomen. Deze manier van vergaderen is nieuw en heeft zijn voordelen. Onder andere dat mensen als u uitgenodigd worden en uit kunnen leggen wat ze bijvoorbeeld voor de burgers kunt doen. U was daar heel helder in.
Een opzet als deze heeft voordelen. Burgers zitten samen met de bestuurders bij mekaar en luisteren naar een belangrijk gezagsdrager (in de zin zoals u dat gisteren uitlegde). Toen mevr. Dalgliesh de zaal in kwam zag ze mij en kwam naar mij toe om even een hand te geven. Dat is niet mogelijk tijdens een normale vergadering. Deze opzet verkleint meteen de afstand tussen burger en bestuurder. Dat is een goede zaak.
Kwesties kunnen zo op een andere manier besproken worden, nog steeds zeer kritisch, maar in een lossere sfeer. Het probleem met besturen is vaak dat bestuurders onder mekaar (provincie, gemeente en stadsdelen) hun eigen besluiten nemen, de burgers informeren, wat rommelen met inspraak en dat is het dan. Dat geldt vooral voor gemeenschappelijke regelingen als de recreatieschappen, een wangedrocht in een democratisch bestel. Ook de provincie is daar nog niet uit. De gemeente Amsterdam heeft recent de externe bezwaarschriftencommissies vervangen door interne. Daarmee is in feite toch weer het probleem geschapen dat ambtenaren in dienst van de gemeente moeten oordelen over het beleid van hun eigen gemeente, de slager die zijn eigen vlees keurt. De kans dat hierdoor bezwaarcommissies onafhankelijk de bezwaren van burgers beoordelen wordt kleiner. Dat is een bewust en volgens mij foute politieke keuze geweest van de gemeente Amsterdam.
Ik heb u gisteren het probleem voorgelegd van een secretaris die bezwaarmakers persoonlijk telefonisch benadert op een moment dat er al een besluit is genomen dat alleen verder is te beïnvloeden door een uitspraak van de rechter. De indruk wordt dan gewekt dat de commissie niet onafhankelijk is, want de commissie is bezig met het wegwerken van bezwaren, terwijl in onze democratische rechtsorde het de bedoeling is dat die commissies onafhankelijk zijn. Onafhankelijk zijn ze mijns inziens niet meer. De Raad van State heeft al herhaaldelijk gewaarschuwd voor besturen die hun besluiten nemen zonder de juiste juridische onderbouwing. Het wordt nog erger als besturen de juridische procedures van burgers bewust jarenlang vertragen en bemoeilijken. Dat is onder andere het geval voor het festival Amsterdam Open Air in het Gaasperpark. Eindelijk na jaren, na een direct beroep over de omgevingsvergunning voor 2014 en 2015 omdat het bestuur weigerde een besluit bekend te maken (een direct beroep dat op onverklaarbare manier is fout gegaan), na talrijke handhavingsverzoeken en ingebrekestellingen, een beroep over 2016, zullen deze zaken gevoegd behandeld worden door de bestuursrechter. Ondertussen vinden zeven jaar lang grote evenementen plaats met langdurende contracten (tussen GGA/Recreatie NH en de festivalorganisator) die in strijd zijn met het bestemmingsplan en op een plek die behoort tot de EHS/NNN. En uitzicht op respect voor natuur en biodiversiteit (onze habitat) en de bezwaren van burgers is er nog steeds niet. De stedelijke verdichting en aantasting van groengebieden kunnen voor een multicultureel stadsdeel zware gevolgen hebben. Ik ken mijn geliefde stadsdeel al meer dan veertig jaar.
Deze gang van zaken is een politieke keuze, die door burgers zeer moeilijk aan te pakken is. Besturen kunnen besluiten nemen die juridisch niet deugen. Zuidoost heeft bijvoorbeeld recent de Amsterdamse Bomenverordening lokaal aangepast, wat niet kan. De gemeente Amsterdam negeert al jaren de status van EHS/NNN (in beheer bij de provincie) waardoor grote evenementen gewoon doorgaan.
U als ombudsman kunt daar weinig mee. U kunt de gemeente adviseren. Maar ook u bent een ambtenaar in dienst van de gemeente die het beleid niet kan en mag aanpakken. Daardoor ontstaan wel gaten en lekken in onze democratische structuur. Soms tast dit ook de rechtspraak aan, als op onverklaarbare manier door rechters fouten gemaakt worden waardoor rechtzaken weer langdurig uitgesteld worden en het probleem voor de burger gecontinueerd wordt.
Nogmaals, u kunt hier weinig mee, maar steeds meer burgers krijgen te maken met deze onverkwikkelijke gang van zaken. De afstand tussen bestuur/politiek en burger wordt groter zegt men dan. Dat is zeker zo. Onze democratie takelt zo ook af. De burgemeester speelt een belangrijke rol in dit proces. Steeds meer mandaten worden verleend aan ambtenaren in stadsdelen, terwijl de provincie al jaren achtereen de gemeente heeft gewaarschuwd dat de inrichting van toezicht en handhaving van de omgevingswet niet adequaat is ingericht. B&W hebben daarop nogal brutaal gereageerd met het antwoord dat dit niet binnen korte tijd is op te lossen. Men gaat dus door met inadequaat besturen. Voor burgers ziet dat eruit als gebrek aan handhaving. Er is veel controle op burgers, maar nauwelijks wat bestuur en wetgeving betreft. Amsterdam bestuurt hoofdzakelijk met vrijstellingen en ontheffingen. Zo wordt ons waanzinnig gaaf land, met een goede wetgeving, voortdurend ondergraven. Steeds meer gaten en lekken, meer manieren om de wet uit te hollen. Dat geldt onder andere ook voor omgevingsvergunningen, die enkel uitzonderlijk verleend mogen worden, maar intussen wel de regel zijn geworden.
U merkte het ook gisteren, de burgers zijn mondig geworden, en dat is een goede zaak. Maar dat lost niet alle problemen op. Het lijkt er soms op alsof bestuurlijke problemen met burgers zo lang mogelijk getraineerd worden om de wetgeving de kans te geven om de knelpunten aan te pakken, jammer genoeg meestal niet in de zin van een oplossing voor de burger, maar voor de besturen, die verder hun gang kunnen gaan. De nieuwe Wet natuurbescherming is zo’n geval. De Omgevingswet die eraan komt zal naar verwachting ook voorrang geven aan ondernemingen ten koste van burgers. Het ziet er niet erg fraai uit. De bezuinigingen hebben veel problemen veroorzaakt, dat weet u als geen ander, terwijl al enige tijd internationaal duidelijk is dat bezuinigen een fout en falend politiek beleid is waar veel burgers de nadelige gevolgen van ondervinden, ook in Zuidoost.
Zoals gezegd, u gaat niet over beleid, maar in elk geval kan een drager van gezag als u heel veel goed werk doen. Uw taak is geen sinecure. Of eigenlijk ook weer wel als we de oorspronkelijke betekenis van deze term voor ogen houden.Uw uitleg van gisteren was verhelderend en ik wens u het allerbeste en veel succes met het uitoefenen van uw moeilijke taak.
Met vriendelijke groet,
Hetty Litjens
Stichting Natuurbescherming ZO"
Bezwaarmakers worden gebeld
Dat het in Zuidoost soms vreemd toegaat is bekend. Maar in dit geval rest mij niets anders dan het publiceren van mijn bericht aan onze bestuurders. Ik sta versteld. Wat moet je met zoiets?
Geachte burgemeester en wethouder,
Geachte bestuurscommissie,
De laatste dagen bereiken mij vreemde berichten van mensen die een bezwaar hebben ingediend tegen de bomenkap in het Gaasperpark voor de ‘doorgangsroute’ (Open Air Highway) in het park ter facilitering van meer en grotere evenementen. Zij worden telefonisch benaderd door een jurist van het stadsdeel, mr. van Ee, die zich aankondigde als 'de secretaris van de bezwaarschriftencommissie, die dit bezwaar in behandeling had en dat van de vier andere indieners van een bezwaarschrift’.
In de eerste plaats zijn er veel meer dan vier indieners van bezwaren. Dus dit kan erop wijzen dat dhr. van Ee bezig is met het intimideren en manipuleren van mensen, mogelijk om hen ertoe aan te zetten om hun bezwaren in te trekken, of het gaat hier om het checken van de bezwaren die zijn ingediend via e-mail. Het gebeurt wel eens dat het stadsdeelbestuur bezwaren ingezonden per e-mail accepteert als bezwaar, soms zelfs een bezwaar doorstuurt aan de rechtbank als een beroep. Mogelijk is de slotsom van dhr. van Ee van vier bezwaarmakers gebaseerd op het aantal correct ingestuurde bezwaren, per brief, en wil het stadsdeelbestuur checken of de bezwaren ingestuurd per e-mail wel serieus bedoeld zijn. Mogelijk rekent hij mailbezwaren al als onontvankelijk.
Maar dat is dan toch wel bijzonder vreemd. Wijkt ook hierin het stadsdeelbestuur af (zoals dat ook gebeurde met de eigengereide ‘aanpassingen’ van Zuidoost aan de Bomenverordening van de gemeente Amsterdam) van de geldende normen en regels in Amsterdam? In elk geval kan een rechter indien het tot een beroep komt dergelijke mailbezwaren als onontvankelijk verklaren. Alleen daarom al is het noodzakelijk dat hierover duidelijkheid komt. De jurdische afdeling zou dat toch in eerste instantie moeten begrijpen.
Bij navraag over de kwestie e-mailbezwaren mailde een ambtenaar van Zuidoost “Inderdaad is de weg via de email niet officieel opengesteld.
Echter hebben wij hier de interne afspraak om getekende bezwaren die via de mail binnenkomen wel te accepteren. De instructie op de site wordt vooralsnog niet aangepast. Als de toezegging dat uw bezwaar per email ingediend mag worden niet voldoende is, bent u vrij om uw bezwaar per post in te dienen."
‘GroenLinks’ (wie?) gaf aan een bezwaarmaker als reactie “Het benaderen door jur. afd. van mensen die een bezwaar hebben ingediend, schijnt niet ongebruikelijk te zijn. Doel is info te geven en oplossingen/alternatieven te bespreken. Ik neem aan dat er een verslag wordt gemaakt van dergelijke 1 op 1 gesprekken, waar beide partijen zich in kunnen vinden. Het toont i.i.g. aan hoe belangrijk de BCZO het vindt.”
Dit bericht getuigt wel van enige onzekerheid. Van een verslag en registratie van deze telefoongesprekken is volgens mij niets gebleken. Met termen als ‘het schijnt’ komen we niet verder. Er is zeker geen sprake van mogelijke oplossingen en alternatieven, want het stadsdeelbestuur is niet de belangrijkste stakeholder in deze kwestie; GGA, de gemeente en de provincie hebben en hadden daarin meer te zeggen. Dus het stadsdeelbestuur is zeker niet van plan om burgers hierin tegemoet te komen.
Als ambtenaren in feite ongecontroleerd mensen kunnen benaderen, daarbij foute informatie geven en een discussie beginnen over de gronden van de bezwaren dan gaan die ambtenaren volgens mij hun boekje te buiten. Er is wel degelijk door de ambtenaar met argumenten geprobeerd om standpunten te wijzigen. De ambtenaar wilde mensen 'aan horen’. Dat is nu juist de functie van een hoorzitting. Als de secretaris van de bezwarencommissie op deze manier probeert mensen te beïnvloeden dan is die ambtenaar niet onafhankelijk meer en hoort hij ook niet in een bezwarencommissie zitting te nemen.
Als dit een controle is op de waarde van e-mail bezwaren dan dient ernstig overwogen te worden om aan alle bewoners van Zuidoost bekend te maken dat de reguliere manier van het indienen van bezwaren die ook door een rechtbank geaccepteerd wordt, het insturen van een bezwaar per brief is. Als dit een manier is om mensen persoonlijk te benaderen en te intimideren om hun bezwaren in te trekken middels het verstrekken van verkeerde informatie onder andere over het aantal bezwaarmakers dan is dit zeker van de kant van het bestuur en de bezwarencommissie een onbehoorlijke handelwijze.
De vraag is wie opdracht gegeven heeft voor deze belactie. Heeft de gemeente het stadsdeel gekapitteld over het eigenzinnig toestaan van e-mailbezwaren en is deze belactie daar een gevolg van? Of wil het stadsdeel op oneigenlijk manier mensen dwingen om hun bezwaren in te trekken? Of is dit voor de het stadsdeel en/of de gemeente Amsterdam een nieuwe manier om bezwaren weg te werken? In dit laatste geval zou ik van de gemeente een duidelijk besluit hierover willen ontvangen. Duidelijk is wel uit diverse mailberichten van ‘getroffenen’ dat er druk wordt uitgeoefend op bezwaarmakers. Sommige mensen stellen het zo “hij [d.w.z. de ambtenaar] probeerde mij een fietspad van 3.5 meter te verkopen”. In diverse stukken van Groengebied Amstelland staat duidelijk dat de nieuwe infrastructuur met name ook bedoeld is om vrachtverkeer voor evenementen beter mogelijk te maken zonder schade aan het park. Maar die schade is al veroorzaakt door o.a. Amsterdam Open Air (die trouwens mee wilde betalen aan deze Open Air Highway, waarmee duidelijk werd dat het in het belang is van dit festival) en daarvoor moeten dan bomen gekapt worden; wat neerkomt op dubbele schade, of anders gezegd het bedekken/asfalteren van de aangerichte schade met een bredere padencombinatie waarvoor dan andere paden afgewaardeerd moeten worden.
Als een lid van de bezwarenadministratie zich bezig houdt met dergelijke actitiviteiten dan wordt de onafhankelijkheid van de bezwaarschriftencommissie onderuit gehaald. Dat zou een ernstige aantasting zijn van onze rechtsorde. Indien men burgers inspraak had willen geven in deze kwestie dan had dat veel eerder moeten gebeuren. Dat is niet gebeurd. Wij zijn enkel geïnformeerd over plannen die zijn opgesteld door een instantie als GGA die door ons niet ter verantwoording geroepen kan worden omdat het schap een gemeenschappelijke regeling is onder burgemeesters (en hun vertegenwoordigers). GGA is ook een vreemde constructie waarin de bestuursleden/burgemeesters zonder last of ruggespraak besluiten nemen, die dan door vaak dezelfde bestuurders in hun hoedanigheid van democratisch gekozen locale bestuurders deze plannen doordrukken met geen werkelijke of zo weinig mogelijk inspraak. De enige mogelijkheid voor burgers om invloed uit te oefenen is het indienen van bezwaren die daarna door de rechterlijke macht juridisch getoetst kunnen worden. Als juridische afdelingen zich al bezighouden met het beïnvloeden van bezwaarmakers dan handelen zij in feite in strijd met de regels van behoorlijk bestuur en ondergraven zij het recht van burgers op een vrij toegankelijke en onafhankelijke rechtspraak.
Ik ontving graag een officieel antwoord van b&w over deze kwestie.
Met vriendelijke groet,
Hetty Litjens
Stichting Natuurbescherming ZO
mede namens bezorgde bewoners van Zuidoost
Bescherm de kust
In het mooie duingebied van Bergen aan Zee zijn plannen om het
karakteristieke hotel Nassau te slopen. Er komt een groot
conferentieoord voor terug. Maar daar blijft het niet bij. Ook staan
twintig nieuwe recreatiewoningen ingetekend en een grote parkeergarage
bovenop het duin. Help Kustbeschermers deze grootschalige plannen te
voorkomen en teken hun petitie!
Teken de petitie
Een waanzinnig gaaf land
Nederland is een waanzinnig gaaf land. Normaal doen is de norm. Maar wat is normaal? In Rusland antwoordt men op de vraag ‘Hoe gaat het?’ met het antwoord ‘Всё нормально’, ‘Alles normaal’. In Nederland zouden we kunnen zeggen ‘Alles waanzinnig normaal’. Dat is toch waanzinnig gaaf, mensen; niet dan? Maar onder het groen ligt het plaveisel. Was het maar een moeras. Hoe doen we dat nou, hoe krijgen we dat nou zo waanzinning gaaf voor mekaar? Gewoon, goochelen met woorden. Let op! In naam blijft het stil, in faam tettert het de polder uit.
Noord-Holland: "Provincie gaat stilte handhaven
De provincie Noord-Holland heeft plannen om de 39 stiltegebieden op te splitsen in Topstiltegebieden en Oasegebieden.
Door deze opsplitsing hoopt de provincie op een handhaafbaar en uitvoerbaar stiltegebiedenbeleid.”
Is dat niet waanzinnig mooi? De provincie gaat eindelijk de stilte handhaven is de boodschap. Maar niet heus! Want… er komen twee soorten stiltegebieden waarin de stilte volgens goed Nederlands gebruik niet meer gehandhaafd wordt - want zeg nu zelf in Nederland wordt op geen enkele manier gehandhaafd - dat is nou het waanzinnig gave aan dit land; er komt een ’stiltegebied' dat enkel in naam gehandhaafd wordt en een ‘stiltegebied’ waarin de stilte sowieso niet meer gehandhaafd wordt. We houden de naam ‘stiltegebied’ stilletjes in ere, maar hollen de naam ook stilletjes helemaal uit. Dat moet natuurlijk als de festivalindustrie onze natuurgebieden overneemt en dan kun je als provincie sowieso niet meer handhaven als je al had willen handhaven. Al jaren maintiendreert of mainteniert Nederland waanzinnig gaaf, dus niet. Moi non plus! is het devies.
Gedeputeerde Tekin zegt het glashelder: “Ik vind het belangrijk dat we met z’n allen weten waar we aan toe zijn als we ons in een stiltegebied bevinden. De opsplitsing in Top- en Oasegebieden moet daarbij helpen. Maar ook mijn gesprekken gedurende de zogenaamde 'stiltetafels’ moeten een beter beeld geven voor de 3 gebieden die nu niet voldoen aan alle criteria. In de toekomst wil ik de handhaving op orde hebben in de stiltegebieden zodat stil ook echt stil is.”
Met andere woorden, als het ergens te lawaaierig wordt dan passen we de normen gewoon naar beneden aan. Als je de indruk wil wekken dat je handhaaft dan moet het niet te veel opvallen dat er niet gehandhaafd wordt. En zo rolt Nederland van de ene norm in de andere, en laat die lawaaipapegaaien van Amsterdam Open Air maar lekker doordreunen. De oude norm is dood, leve de nieuwe norm. Verdomd waanzinnig normaal allemaal. En als de nood aan de man komt dan is er altijd nog een vrijstelling of ontheffing mogelijk. Wij hebben het hier waanzinnig gaaf voor mekaar.
“In Noord-Holland zijn in de jaren tachtig stiltegebieden vastgesteld om rustige gebieden voor de toekomst te behouden.”
Het hele zuidelijke deel van Noord-Holland wordt afgewaardeerd. Schiphol krijgt natuurlijk voorrang op de Bovenkerkerpolder. En bij de Ouderkerkerplas moeten meer festivals komen, dus daar gaat ook De Ronde Hoep op de schop.
Gifgroen: oasegebieden (minder stil), grasgroen: ‘stiltegebieden’, oranje: geen stiltegebied meer
Volkskrant:
"Stilte is een schaars goed geworden waar mensen naar verlangen
Stilte lijkt tegenwoordig een luxe waarvoor je moet betalen. Alleen met een 1ste klas treinkaartje kun je genieten van de stiltecoupés in de trein en op de luchthavens in onder andere Parijs en New York heb je een businessclass ticket nodig om toegang te krijgen tot speciale lounges die de reiziger rust en ontspanning beloven.
Ook voor het bestuur van grote steden zijn lawaai en geluidsoverlast een toenemend punt van zorg. Voorbij zijn de tijden dat een stad trots was op het label 'the city that never sleeps'. In Amsterdam, bijvoorbeeld, is men van plan festivals naar de stadsrand te verplaatsen om de geluidsoverlast in de binnenstad te beperken en wie wil varen op de Amsterdamse grachten moet weten dat versterkte muziek op een open boot verboden is.
Stilte is dus niet alleen iets dat we bewust moeten opzoeken maar tevens iets dat we moeten koesteren en beschermen. Enige jaren geleden werd de laatste zondag van oktober tot de Dag van de Stilte verklaard en in elke provincie in Nederland zijn er zogeheten stiltegebieden; daar is de door mensen geproduceerde 'geluidbelasting' zodanig laag dat 'het ervaren van natuurlijke geluiden niet of slechts in geringe mate wordt verstoord', aldus de provincie Limburg op haar website. Er is zelfs een partij voor de stilte.
Stilte is dus een schaars goed geworden, voor mensen en voor dieren. En wie weet, misschien wordt er in de nabije toekomst tijdens de kabinetsformatie bij het onderwerp milieu niet alleen onderhandeld over het klimaat en de vergroening maar ook over het recht op stilte.”
Onze stiltegebieden raken we dus meer en meer kwijt. De metropolisering en verdichting slaan toe. De verstedelijking spreidt zich als een inktvlek steeds verder uit. De behoefte aan stil groen neemt toe, maar het aanbod neemt af. Het wordt dus onleefbaarder in dit waanzinnig gaaf land. Rassenrellen zullen naar het voorbeeld van London, Parijs en Baltimore een regelmatig item worden. De tegenstellingen tussen arm en rijk zullen groter worden. Maar maakt u zich daar absoluut geen zorgen over, u kunt als het u teveel wordt altijd naar de stiltegebieden toe in de kop van Noord-Holland. En gedeputeerde Tekin zal ervoor zorgen dat dat ene schaap dat daar nog durft te blèren een klap voor zijn kop krijgt. Want potverdriedubbeltjes er zal en moet toch gehandhaafd worden!
Net als de stiltegebieden wordt ook onze natuur stelselmatig afgewaardeerd en afgebroken. Dat kan niet ongestraft doorgaan. Niet zozeer dat wij ons als burgers daartegen verzetten. Wij zijn Nederlanders en waanzinnig gaaf, dus wij weten wel waar de klepel hangt en waar Abraham zijn mosterd haalt. In de geldtrog. Nee, de natuur zelf zal zijn gram halen; het milieu en de biodiversiteit zullen steeds verder maar heel stilletjes achteruit gaan, en daar zal de landbouw en tuinbouw schade van ondervinden, het klimaat zal extreem veranderen, de zeespiegel zal stijgen en mogelijk verdwijnt Nederland over afzienbare tijd in de golven. Dan is de huidige politiek een kwestie van ‘après nous le déluge’, na ons de zondvloed. Navigare necesse est, vivere non est necesse.
Klepelen
NatureToday: "Het is geen prettig gezicht: bloeiende bermen waarin alle planten binnen enkele minuten verhakseld worden. Hier is de klepelmaaier langs geweest, tot teleurstelling van veel omwonenden en natuurliefhebbers. Zij zien de flora en fauna in bermen steeds verder in de verdrukking komen. Voor planten en vlinders is er geen ruimte meer. Het kan anders!
Bermen vormen in het huidige intensief gebruikte agrarische gebied voor veel planten en insecten een laatste toevluchtsoord. Voedsel- en nectarplanten die al lang uit de agrarisch percelen verdwenen zijn komen hier nog voor. FLORON en De Vlinderstichting krijgen de laatste jaren verontrustende signalen over de snelle achteruitgang van karakteristieke planten en vlinders in bermen. Ongunstig bermbeheer speelt hierin waarschijnlijk een belangrijke rol. De afname van de bloemrijkdom wordt als één van de belangrijkste oorzaken van de achteruitgang van vlinders en andere insecten gezien. Het zwartsprietdikkopje, een eens heel algemene graslandvlinder, is sinds 1992 met 84% afgenomen.
Klepelen en zuigen
Bij het maaibeheer ligt het accent meer op kostenefficiëntie op de korte termijn dan op behoud van de biodiversiteit op de lange termijn. Gangbare maaimethoden zijn klepelen en maaizuigen. Een klepelmaaier hakselt de vegetatie fijn. Meestal blijven de verhakselde plantenresten liggen om ter plaatse te composteren. Dit leidt tot een toename van de voedselrijkdom van de bodem, waardoor er uiteindelijk alleen nog plek is voor grassen en ruigteplanten als Grote brandnetel en Fluitenkruid.
Duurzaam bermbeheer, hoe werkt dat?
Duurzaam bermbeheer gaat uit van een aantal eenvoudige principes:
Biodiversiteit. Het is gewenst dat de doelstelling van het beheer van bermen niet alleen gericht is op het kort houden van de vegetatie, maar dat behoud van de biodiversiteit bij het opstellen van beheerplannen ook als doelstelling wordt meegenomen.
Maaitijdstip. Bepaal het maaitijdstip op basis van de bloei van enkele ter plaatse kenmerkende plantensoorten. Ga bijvoorbeeld pas maaien als meer dan 90% van de Margrieten of het Knoopkruid is uitgebloeid. De planten krijgen dan de kans om voldoende zaad te zetten. Afhankelijk van het weer kan dat vroeger of later in het seizoen vallen. Laagproductieve vegetaties kunnen minder vaak en later gemaaid worden dan nu vaak het geval is.
Faseren. Maai niet alles in één keer af. Laat bij voorkeur per maaibeurt tenminste 20% van het oppervlak van de vegetatie staan, ook bij de laatste maaibeurt in het jaar. Juist in overstaande vegetatie kunnen insecten zich handhaven en hun levenscyclus voltooien. Ieder jaar kan men een ander gedeelte van de vegetatie laten overstaan.
Maaien en afvoeren. Laat het maaisel bij voorkeur enkele dagen drogen voor te rapen. De zaden komen dan vrij uit het maaisel en blijven op de bodem achter. Door het afvoeren van het maaisel worden ook voedingsstoffen afgevoerd. Door deze verschraling vermindert de productie en zal er in de loop der tijd minder maaisel hoeven te worden afgevoerd.”
Op bovenstaande kaart ziet u onderaan (de zuidoever) het donkergroene gedeelte dat eigenlijk maar 1 keer per jaar gemaaid zou mogen worden. Klepelen van een natuurgebied is uit den boze, maar GGA doet het toch. Dit is geen maaien meer. Zij beschouwen het hele gebied rond de Gaasperplas als evenemententerrein. Vandaar! Het is de bedoeling dat het maaisel afgevoerd wordt, maar elk jaar blijft er heel veel liggen en verrijkt de grond, zodat bijzondere planten verdwijnen en er enkel nog grassen kunnen groeien. Op sommige plekken is er zelfs gerooid. Steeds meer begroeiing wordt weggehaald, dat betekent ook minder ruimte voor fauna. Only in ze Nedderlens, folks, only in ze Nedderlands.
Groengebied Amstelland heeft de klok horen luiden maar weet nog niet waar de klepel hangt. Het beleid van GGA is in elk geval niet bijzonder gunstig voor biodiversiteit en een mooie natuuromgeving. Het gaat GGA hoofdzakelijk om zo goedkoop mogelijk meer ruimte te creëren voor ‘recreatie’, dus voor evenementen. Het Gaasperpark en de zuidoever zijn weer danig toegetakeld. Alsof een bataljon tanks eroverheen is gegaan.
Zuidoever Gaasperplas
In het park en langs de oostoever
De dictatuur van de basdreun
Geluidsoverlast is een vorm van agressie en dictatoriaal gedrag.
Volkskrant: "De publieke ruimte dient als zelfbevestigingspodium waar men geen rekening houdt met anderen.
Het festivalseizoen draait op volle toeren. Voor binnenstadsbewoners die hun huis niet kunnen of willen verlaten is er geen ontkomen aan. De opdringerige basdreun is alomtegenwoordig. In Nederfestival & partyland heeft immers iedereen recht op z'n feestje.
Horror silentium, angst voor de stilte, lijkt inmiddels onze nationale fobie. Ook in de stiltecoupé is men niet veilig voor ringtones en muzieklekkende koptelefoons. Who cares? Schaamteloosheid is de volstrekte ontkenning van de aanwezigheid van de ander, zo schreef Sartre.
Volgens een rapport uit 2011 van de Onderzoeksraad van de Europese Unie sterven jaarlijks 700 Nederlanders door geluidsstress, dus meer dan in het verkeer. Desondanks laat de overheid zich ten aanzien van geluidsoverlast nog steeds weinig gelegen liggen aan de nationale wapenspreuk je maintiendrai. Handhaving is geen prioriteit, integendeel, de overheid blaast haar luidruchtige partijtje mee.
Ook Utrecht is hard op weg - zie de evenementennota - evenementenstad bij uitstek te worden. Tour de France en Giro deden de Domstad al aan, de Spaanse Vuelta volgt. Inmiddels hebben we ook een Canal Parade: acht uur lang onafgebroken pompende basdreunen, waarvan de wijde omtrek deelgenoot wordt gemaakt. Reden genoeg voor boemboem-automobilisten om de muziek nog harder te zetten. Waarom ook niet, als de halve binnenstad toch van een continu dwingende basdreun is voorzien? Iedereen zijn eigen sonobubbel.
Gesprekken met opeenvolgende wethouders van GroenLinks en de VVD, waarin ondergetekende samen met andere bewoners de geluidsstapeling aan de orde stelden, leverden geen hoorbaar lawaaibeheersingsbeleid op. De wethouders knikten wat en keerden terug naar hun huis in een stillere buurt waar je een badmintonshuttle of een sproeier kunt horen ruisen, maar de lawaaivervuiling neemt slechts toe.
De openbare ruimte is namelijk verregaand geprivatiseerd en dus beschouwt de burger die veranderd is in consument deze niet meer als een gedeelde ruimte waarin je rekening houdt met anderen. De publieke ruimte dient nog vooral om gehoord te worden, als zelfbevestigingspodium waar definitief is afgerekend met het calvinisme dat weinig ophad met theatraal spektakel.
Een samenleving die zich kenmerkt door een permanente aanval op de relatieve stilte, waarin steeds vaker een decor van akoestische vervuiling heerst, is op den duur niet leefbaar. Daar wordt steeds minder naar elkaar geluisterd, daar ontaarden debatten steeds sneller in grote woede en dreigementen. Daar heerst nog slechts degene die het hardste schreeuwt en met de simpelste oplossingen komt aanzetten.
In onze democratie wordt de voor reflectie noodzakelijke relatieve stilte stelselmatig doodgedreund. Daar heerst steeds vaker de dictatuur van de deejay, de geestdodende bas. Alomtegenwoordigheid en het voortdurend binnendringen van de privésfeer zijn immers totalitaire kenmerken.”
Radio 1: De dictatuur van de basdreun
"Het is weer de tijd van de zomerfestivals. Eindeloze beats en oprukkende basdreunen in parken, barbecues bij de buren en automobilisten die voor mobiele deejays spelen. Het wordt er niet rustiger op in de publieke ruimte. Hoe leefbaar is zo’n samenleving nog? Hierover schreef publicist en kunstcriticus Rogier Ormeling een opiniestuk en hij is bij ons te gast."
En zoals wel vaker voorkomt in Zuidoost willen festivalorganisatoren ook graag een illegaal centje bijverdienen met evenementen. Er is tijdens festivals meestal geen toezicht op inkomsten, op omzet of winsten. Horeca in parken lijkt ook hier en daar gefinancierd te worden met drugsgeld. Evenementen zijn altijd bijzonder geliefd bij drugsverkopers.
AT5: "De organisatie van Bijlmer at the Beach moet een deel van de verkregen subsidie terugbetalen aan stadsdeel Zuidoost. Dat heeft de rechter bepaald.
Het gaat om een bedrag van ongeveer 17.500 euro. De organisator, M-Jo B.V., had een voorschot van 37.000 euro aan subsidie ontvangen van het stadsdeel. In 2012 zou het strandevenement worden georganiseerd aan het Hoekenrodeplein in de Bijlmer.
Het evenement zou ongeveer twee maanden lang, de hele week lang plaatsvinden. In werkelijkheid heeft het evenement maar een ruime maand geduurd, drie of vier dagen per week. Het stadsdeel heeft toen een berekening gemaakt van het deel van de subsidie dat wel terecht is ontvangen. Volgens de rechter is die berekening juist en moet de rest worden terugbetaald. Daarnaast heeft M-Jo B.V. niet aannemelijk kunnen maken dat de vergoeding te laag is vastgesteld.”
AT5: "Een van de restaurants die volgens de politie zou worden gefinancierd met drugsgeld is het nieuwe Turks-Mediterraanse restaurant aan de Oostoever van de Sloterplas.
De politie maakte gisteravond bekend acht verdachten te hebben opgepakt in een groot onderzoek naar drugshandel en witwaspraktijken. De recherche heeft het vermoeden dat grote sommen geld, afkomstig uit drugshandel, werden geïnvesteerd in twee restaurants in Amsterdam."